โรคนิวคาสเซิล (Newcastle Disease) ของสัตว์ปีก

ชื่อโรค/แมลง

โรคนิวคาสเซิล (Newcastle Disease)

เชื้อสาเหตุ

พืชอาศัย (Host)

สัตว์ปีก

ปัจจัยที่เหมาะสมต่อการเข้าทำลาย

ช่วงการระบาด / เสี่ยงต่อการเกิดโรค

พาหะของโรค


ระยะการเจริญเติบโต

-

ลักษณะอาการของโรค/การเข้าทำลาย

ลักษณะของโรค เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และรุนแรงในไก่และนก มีอาการทางระบบหายใจ เช่น ไอ จาม มีเสียงดังในลำคอ และมักพบร่วมกับอาการทางระบบประสาท\

ระยะฟักเชื้อ 2 – 15 วัน

อาการ จะมีอาการทางระบบหายใจ หรือระบบประสาทหรือเกิดร่วมกัน มักเป็นพร้อมกัน ทั้งฝูงทางระบบหายใจ จะมีอาการไอ หายใจมีเสียงดัง ส่วนอาการทางระบบประสาทซึ่งมักตามมาทีหลัง จะแสดงอาการหนักและตาย ในไก่ไข่จะมีอาการไข่ลดหรือหยุดไข่ หรือออกไข่ที่มีคุณภาพต่ำ ไข่ขาวจะเหลวเป็นน้ำ เปลือกไข่จะเปลี่ยนสี รูปร่างหรือลักษณะเปลือกขรุขระ อัตราการตายขึ้นอยู่กับความรุนแรงของเชื้อไวรัส สภาพแวดล้อมและสภาพไก่ โดยทั่วไปจะมีอัตราการตายสูงมากในไก่เล็ก คืออาจสูงถึง 10 เปอร์เซ็นต์ แต่ในไก่ใหญ่ที่ไม่มีภูมิคุ้มโรคก็อาจตายได้ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ เช่นกัน


การป้องกันและกำจัด

ผู้เชี่ยวชาญ
นายสุคีพ ไชยมณี

เอกสารอ้างอิง

คู่มือโรคและการป้องกันรักษาโรคในสัตว์ สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน)

พื้นที่เกิดโรค
แมลงศัตรูธรรมชาติ
พื้นที่ดำเนินงานของสถาบันที่เคยเกิดโรค