ลักษณะของโรค เป็นโรคติดต่อเชื้อของไก่และไก่งวงที่แพร่กระจายค่อนข้างช้า มีลักษณะเฉพาะคือการเกิดเม็ดตุ่มขึ้นที่ผิวหนัง แล้วค่อยๆ หนาตัวขึ้นเป็นสะเก็ด หรือมีเยื่อหนายึดติดแน่นที่ส่วนตัวของทางเดินอาหารและระบบหายใจ
อาการ เม็ดตุ่มที่ผิวหนัง พบมากในบริเวณหัวส่วนที่ไม่มีขน มักไม่กระจายทั่วตัว ช่วงแรกๆ จะพบผิวหนังส่วนที่เป็นนูนขึ้นมีสีขาว แล้วจะขยายใหญ่และเปลี่ยนเป็นสีเหลือง หลังจากนั้นจะค่อยๆหนาตัวขึ้นเป็นสะเก็ดสีดำ อาจพบวิการหลายระยะพร้อมๆกัน วิการที่พบบริเวณจมูกอาจทำให้น้ำมูกไหล วิการที่พบบริเวณหนังตา อาจทำให้ตาปิด น้ำตาไหล มีขี้ตาข้น และบางครั้งถึงกับตาบอด ในปากก็มักจะพบวิการด้วยเช่นเดียวกับในกล่องเสียงและหลอดลม (มักเรียกว่าฝีดาษเปียก) โดยจะมีเยื่อเหนี่ยว เป็นแผ่นติดแน่นกับผนังด้านในของปากและกล่องเสียง ส่วนในหลอดลมมักจะแผ่กระจายและเปลี่ยนเป็นเยื่อหนาสีเข้ม แต่ไม่ยึดติดกับผนังหลอมดลม การเกิดโรคฝีดาษที่ผิวหนัง หรือฝีดาษแห้ง มักไม่ทำให้ไก่ถึงตาย แต่ฝีดาษในหลอดลมหรือหลอดอาหารมักทำให้ไก่ตายเนื่องจากหายใจไม่ออกหนือกินอาหารไม่ได้